Staat van het onderwijs
Wie bewaakt de kwaliteit
In dit artikel verkennen we de structuur van kwaliteitsborging binnen het hoger onderwijs aan de hand van drie centrale schakels: de examencommissie, het visitatiepanel en de NVAO. Hoewel het huidige accreditatiestelsel op papier solide lijkt, toont recent onderzoek van de Inspectie van het Onderwijs aan dat er in de praktijk kwetsbaarheden bestaan. Visitatiepanels verschillen sterk in kwaliteit en instellingen hebben ruime invloed op de samenstelling ervan. Tegelijkertijd kunnen toezichthouders zoals de NVAO en de inspectie pas ingrijpen bij wettelijke overtredingen, waardoor sluimerend kwaliteitsverlies vaak buiten beeld blijft.
Binnen deze context blijkt de rol van examencommissies niet altijd toereikend: slechts 70% onderzoekt structureel of alle toetsing de eindkwalificaties dekt. Daar ligt een risico voor de geloofwaardigheid van het diploma. In dit krachtenveld is er een belangrijke, maar vaak onderbenutte, rol weggelegd voor opleidingscommissies (OC’s). Zij hebben volgens de WHW een taak in de kwaliteitsborging en kunnen via de OER jaarlijks invloed uitoefenen op inhoud, toetsing en studeerbaarheid.
Het artikel pleit voor een steviger verankering van interne kwaliteitsbewaking en een herwaardering van de rol van medezeggenschap met de OC als mogelijk ontbrekend schakelpunt in een kwetsbaar systeem.
